Νίκος Ζαχαράκης

Πασίγνωστο σαρακοστιανό προϊόν, με ελάχιστη υπόλευκη ψίχα, ακανόνιστη, αφράτη, μαλακή, ροδοκόκκινη κόρα με αρκετό σουσάμι, εύγευστη και αρωματική. Το σχέδιο που κυριαρχεί είναι οβάλ. Εύλογα, το πρώτο που θα ρωτούσε κάποιος, διαβάζοντας τον τίτλο, είναι τι θα πει μπουλαμάτσι και πώς το χρησιμοποιούμε. Το μπουλαμάτσι είναι ένα παχύρρευστο, επικαλυπτικό προϊόν, με ελαφρώς γλυκιά γεύση, πολύ θρεπτικό, με το οποίο αλείφουμε τις λαγάνες μας και στις οποίες προσδίδει όψη ροδοκόκκινη, μαλακή κόρα και υπέροχο άρωμα.

Τη συνταγή που θα ακολουθήσει την ανακάλυψα στα 20 μου χρόνια. Είμαι στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στα Λ. Αιδηψού, μόλις έχω απολυθεί από τον ελληνικό στρατό εκπληρώνοντας τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις και ξεκινάω την επαγγελματική μου καριέρα ως αρτοποιός και επιχειρηματίας, στον πρώτο μου φούρνο. Δύσκολα ωράρια, απαρχαιωμένα μηχανήματα, μαζούτ ως καύσιμη ύλη, ξενύχτι και μεγάλος κόπος. Το χωριό όμως ανταποκρίθηκε στην προσπάθειά μου και από περίπου 100 κιλά την ημέρα στις αρχές, μέσα σε έξι μήνες έπιασα τα 700-800. Ήρθε το καλοκαίρι με τους τουρίστες και πήγα στα 1300 κιλά! Αυτή λοιπόν τη συνταγή, καθώς και τα μυστικά της, μοιράζομαι σήμερα μαζί σας μετά από σχεδόν 30 χρόνια. Ψωμί χωριάτικο, μεγάλου βάρους, σχετικά μικρού όγκου, με βαριά, υνεκτική ψίχα κίτρινου χρώματος, υγρή και σπογγώδη. Χοντρή, σκουρόχρωμη κόρα, με άγρια υφή και σκασίματα. Μεγάλη διάρκεια ζωής (προζύμι βασιλικού 3-4 ημέρες), όξινα αρώματα και γεύση.